Anoek en Silke in Oeganda

'All craziness on a stick'

Aan al het moois komt een eind, dus helaas ook aan onze reis. De afgelopen 2 weken zijn wij door Oeganda getrokken. Reizen met public transport is in alle opzichten een enerverende gewaarwording. Voor je het weet houdt de motor er in de 'middle of nowhere' mee op... beland je achter op een pick-up... zitten er 100 kippen op het dak van de matatu... valt de uitlaat van het voertuig af... worden je backpacks op de bumper (!) van het mini-busje bevestigd... etc. Veel van de plaatsen die wij bezocht hebben zijn alleen bereikbaar via 'dirt roads'; wij waren dus erg gelukkig dat het regenseizoen nog niet begonnen is. Het transport hier heeft ons geduld ernstig op de proef gesteld, maar we hebben vooral heel veel lol gehad om alle situaties waarin je verzeild raakt. Het is misschien wel de mooiste manier om met de Oegandese cultuur in aanraking te komen.

Een hoogtepunt van de afgelopen weken was een bezoek aan Murchison falls. In een klein bootje zijn we op de Nijl tussen de krokodillen en honderden nijlpaaren doorgevaren! Dit terwijl we vanaf de waterkant werken bekeken door o.a. olifanten en buffalo's. De boottocht eindigde bij de falls; wat een natuurgeweld!

Terug gaan naar Nederland zorgt voor een dubbel gevoel. We hebben een onvergetelijke tijd gehad, maar nu ook weer erg veel zin in het leven in Nederland (Groningen!). Leven in de Westerse wereld zal even wennen zijn. Er zijn een hoop dingen die we daar zullen missen;
- het overheerlijke fruit
- dat alles na 1 dag oranje is
- altijd en eeuwig over alles moeten onderhandelen ('Is that your best price or is that the Mzungu-price?')
- dat je 2 uur wachten op een bus de normaalste zaak van de wereld vindt...
- dat je voor de middag al zeker 3 liefdesverklaringen binnen hebt ('Mzungu, I love you', 'I have liked you', 'I want to marry you tomorrow')
- de unieke chaos op de taxiparcs
- de 'hakuna matata-mentaliteit'
- altijd en overal muziek van Westlife en de Backstreet Boys
- dat je continu wordt aangesproken in de gebiedende wijs; 'you follow!' 'you go there!' 'you put a belt!' (wanneer wij niet het juiste figuur hebben voor een Afrikaanse jurk)
- dat iedereen al antwoord geeft op de vraag 'how are you?' nog voordat je hem gesteld hebt
en vooral... dat altijd alles precies anders gaat dan dat je verwacht!

Uiteraard zijn er ook veel dingen waar we naar uit kijken;
- alles met vezels
- vredig dromen, zonder bijwerkingen van de lariam-tabletten
- dat je niet overal afgezet wordt
- (Hollandse) kaas, en uberhaupt alle zuivelproducten
- meer dan 50% kans dat je smsje aankomt
- Douwe Egberts koffie en cappuccino bij de Hooghoudt
- dat mensen je echt begrijpen en niet alleen zeggen dat ze dat doen...

Het is goed om naar huis te gaan, maar eigenlijk hebben wenog het meest zin in onze volgende reis!

Heel erg bedankt voor alle lieve reacties, mailtjes, smsjes en(verjaardags)kaartjes!

Tot snel,

'Hakuna Matata'

Silke en Anoek

Reacties

Reacties

Lise

Pfff nou moeten jullie niet net doen alsof ik nooit voor jullie (Silke) de Backstreet Boys draai!:p

Naomi

In een notendop: Ik ben zoooo ontzettend heul heul heul blij dat jullie er weer zijn! :D Wordt weer genieten om mn "grote zus" (of wat daar van over is :P) op 5min fietsen/een afzienbare treinreis afstand te hebben! :D
ps: wel jammer dat jullie dan net die ene dag in jaar dat alles hier oranje is hebben gemist, haha.
Cheers dat jullie er weer zijn! xoxo

Heleen

Hoera, ze zijn weer thuis! Wat was het een leuke en gezellige dag gisteren. Nadat we vroeg van huis vertrokken met de camper van Jojo, reden we eerst naar Haarlem. We gingen een museum bezoeken (Frans Hals), de BAVO kerk bekijken, shoppen en terrasjes bezetten. Vervolgens reden we naar Schiphol. Daar stond de familie de Valk al te wachten en ook vriendin Madelon. Donne had een prachtig spandoek gemaakt en Naomi had gezorgd voor Afrikaans-Hollandse goody bags. Verder waren er nog rood-wit-blauwe vlaggetjes en idem ballonnen en had Jesse M voor yoghurt met muesli gezorgd. Zo stonden we daar met zijn allen op de dames te wachten en zag Jesse de V, staand bovenop een stang, de dames al van verre aankomen! Wat zagen ze er fleurig, bruin, smalletjes en vrolijk uit. En wat waren we blij dat we ze veilig in onze armen konden sluiten!
Vervolgens gingen we in optocht naar buiten, waar Johannes in de camper op ons stond te wachten. Het klapraam ging open en de versnaperingen werden uitgedeeld, waaronder natuurlijk Twentse blikjes bier! Zelfs voor muziek werd gezorgd.
Het moet een mooie vertoning zijn geweest voor een ieder die langs kwam. Na nog even de foto's van Silke's nieuwe huisje te hebben bekeken en een afspraak te hebben gemaakt voor een dagje dia's kijken, vertrokken we naar Friesland en Twente. Erg leuk om onderweg de eerste verhalen van Anoek te horen. Op verzoek van Anoek werd thuis soep gegeten met geleend stokbrood van de buren. Een heerlijk dag kwam ten einde en een ieder ging vermoeid maar voldaan huiswaarts. Lekker slapen en dromen over die onwaarschijnlijke wereld die Oeganda heet. Wat een belevenis! Welcome back meisjes!

Heleen

Donne

Ik sluit mij bij Lise aan!
Maar wel fijn om jullie weer thuis te hebben mzungu's! Kussies

Geertje Rienks

Ik zal jullie met open armen in Nederland/Groningen ontvangen! X

Marja

Die hollandse kaas, helemaal mee eens!!!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!